Cytat ze strony Daniela Zagórskiego:

"Czas płynie bardzo szybko i z pewnym zaskoczeniem skonstatowaliśmy, że w roku 2006 obchodzimy podwójny Jubileusz. Mija właśnie 30 lat od chwil, kiedy grupa łódzkich entuzjastów rodzącej się nowej formy latania na miękkopłatach, sterowanych balansem ciała, zawieszonego pod trójkątnym skrzydłem pilota, zorganizowała się jako grupa nieformalna i rozpoczęła budowę lotni oraz pierwsze nieśmiałe loty. Miejscem pierwszych spotkań o charakterze organizacyjnym i dyskusyjnym była kawiarnia na rogu Al. Kościuszki i 6-go Sierpnia, natomiast prace konstrukcyjne odbywały się w różnych komórkach, piwnicach i garażach. Potem lokalem kontaktowym była Katedra Geodezji Politechniki Łódzkiej. Po paru latach działań zarejestrowaliśmy się jako Sekcja Lotniowa Aeroklubu Łódzkiego.
(...)
Po latach, z trudem przypominamy sobie daty i fakty związane z narodzinami tej, nowej w owych czasach, dyscypliny lotniczej. Ale pionierów łódzkiego lotniarstwa dobrze pamiętamy. Do nich należeli: ojciec i syn: Janek i Zbyszek Kminowie, bracia, Janek i Andrzej Szeszko, Witek (Maciek) Tranda, Daniel Zagórski, Lech Pitoń, Krystyna Kocaj, Marek Stasiak, Marek Banasiak, Włodek "Śruba" Szymański i szereg innych entuzjastów, którzy brali udział w konstruowaniu pierwszych skrzydeł i próbowali wznieść się choć na parę sekund w powietrze.
.."

źródło: Historia lotniarstwa w Aeroklubie Łódzkim