Przedsięwzięcie, które stoi po podpisaniu umowy dzierżawy BSP z Lasami Państwowymi jest ogromne. Przeciętnemu użytkownikowi trudno wyobrazic sobie, jak dużo pracy trzeba by wykonać, aby to startowisko doprowadzić do takiego stanu, by móc powiedzieć, że to startowisko z prawdziwego zdarzenia. Jeśli połączyć to z faktem odpowiedzialności BSP za wszelkie działania w tym miejscu właśnie złożoności inżynieryjno technicznej, to mamy obraz sytuacji.
Propozycji padło kilka, ale na dzień dzisiejszy musimy wybrać się na miejsce, wykonać prace porządkowe i przy tej okazji, po konsultacji z specjalistami, podjąć decyzję o kierunku, w którym pójdziemy.
Wersji przebudowy tego miejsca jest kilka. Myślę, że nie ma sensu ich tutaj omawiać, bo z założenia to bardzo ogólne szkice, których kształt pewnie jeszcze ulegnie zmianie. Bardzo trudnym tematem są również fundusze potrzebne na wykonanie prac. Oczywiście nie chodzi tu o pracę pt. wycięcie krzaków czy przerzucenie sterty kamieni. Przy ambitnym planie (a taki się marzy chyba wszystkim) koszt samych materiałów, udziału sprzętu ciężkiego i innych potrzebnych wydatków przekracza zdecydowanie budżet BSP.
Mam nadzieję, że mimo braku udziału przedstawicieli PSP w spotkaniu, pomoc zadeklarowana jest nadal aktualna. Przy takim planie będzie bardzo potrzebna!
Bardzo się cieszę, że również w naszym lotniowym gronie są osoby, które już chętnie zadeklarowały pomoc w działaniu - Wilku tu uśmiecham się do Ciebie. 
... Poproszono mnie również, żebym poruszył temat ścieżki prowadzącej na startowisko. Bez względu na wersję przebudowy, zapewniam - będzie łatwiej lotniarzom dostać się na start. 
... 
? 
Dzisiaj byłem na Zarze w towarzystwie Wojtka i Kuby z Krakowa. Również był Bartek z Agnieszką.
Warun był nie bardzo, duża odchyłka ze wschodu nic dobrego nie rokowała. Gdzieś w okolicy 14-ej Bartek postanowił przygotować swojego Discusa do polatania. Bartek wyciągnął z auta plecak z kokonem i wyszedł na startowisko. Jego wzrok powędrował w inny wymiar, gdzieś myślami Bartek właśnie wystartował i wykręcał pierwszy komin do wysoko latających szybowców. Ja w pewnym momencie powiedziałem do Agi, zobacz na Bartka 
Tego stanu w jakim jest teraz Bartek nikt nie zrozumie dopóki nie poleci na lotni. Zaczęliśmy z Agą śmiać się. Bartek zmierzył nas wzrokiem i podreptał po Discusa.
Po starcie Bartka postawiło w literę "ziu" czy jakoś tak, co definitywnie odbiło wszystkim myśl i chęć do startowania. Po małych wiązankach przez radio do Bartka, to znaczy drobna sugestia co do wyboru kierunku lotu, Bartek doleciał nad Jaworzynkę, gdzie trafił na mocną szpilę. Przez moment usłyszałem głos Bartka nadającego przez radio, że jest bardzo turbulentnie. 
Klasyka na Zarze jak jest mocna odchyłka ze wschodu. Po dotarciu na lotnisko pod hangary zobaczyłem, że Bartek siedział już na glebie i coś mruczał pod nosem. W momencie kiedy byliśmy obok niego, zaczął opowiadać o swoim locie. Szacuję, że opowieści wystarczyło by na 200km lot. Zauważyłem, że w trakcie rozmowy u Bartka nadchodził zanik kontaktu z otoczeniem po oczach było widać, że właśnie w tej chwili jest gdzieś w innym miejscu. Po paru sekundach znów wracał do nas.
Szybko pomogłem mu złożyć Discusa, krótkie pożegnanie i wracamy do Krakowa.
Niesamowity dzień, bardzo miłe towarzystwo, było super, choć niesmak braku dzisiaj polatania został.
Serdecznie pozdrawiam
Ruslan
Podziękowania dla Wojtka, Rusłana i Kuby za wspieranie swoją obecnością mojego mocno dziś nadwyrężonego systemu nerwowego...
I jeszcze filmik z tego (z)lotu. Jest to pierwsza z dwóch ok. 10-minutowych części. Fajnie widać całą trasę od startowiska do lądowiska, z całą specyfiką topograficzną Zaru.
Dla tych, którzy z Zaru jeszcze nie lecieli, a kiedyś zechcą, - łatwiej im będzie obejrzeć filmik niż słuchać często skomplikowanych wyjaśnień... 
