TEMAT: Filmik, który ma to "coś" :-)

Na nawietrznej stronie chmury jest delikatny żagielek. Sprawdzone praktycznie.

piotr6641 napisał: Na nawietrznej stronie chmury jest delikatny żagielek. Sprawdzone praktycznie.

no ok a jak sie wydrapać na tą nawiętrzną - i jeszcze bezpiecznie ?

Jankos @ , dzieki za ten filmik chmurowy . Wlasne w jesieni dyskutowalismy w klubie o reflexjach swiatla i teczy na chmurze . W czasie tego lotu ciagle widac wlasny cien pilota a w okolo kolorowa Tecze .
Mnie udalo sie dwa razy wdrapac nie wiele ponad chmury z boku Cumulusa . Pierwszy raz szybowcem a drugi lotnia .

Zaobserwowałem, że szlaki chmur często tworzą się po przejściu frontu chłodnego (przeważnie wtedy jestem w pracy . Trzeba zauważyć, że wiatr jest wtedy dość mocny. Udało mi się wystartować widząc piękne szlaki jednak wiatr był bardziej z tych mocnych. Wytrzymałem tylko małą kilkunastominutową rundkę. Mocne noszenia, których nie potrafiłem wykorzystać. Ich średnica była na tyle mała że w jednym półkręgu miałem silne noszenie by w drugim lecieć na pysk w kierunku ziemi. Pewnie wyżej, średnica kominów stała by się szersza i po osiągnięciu założonej wysokości przejście do lotu delfinem było by przyjemnością. To co kiedyś było dla mnie nieosiągalne teraz już jest więc też pewno poczuję takiego "delfinka". Nigdy nie wiadomo co lotniarza w powietrzu spotka. Jeśli fala inwersyjna będzie w mojej ocenie bezpieczna to dlaczego nie?
W wyższych górach np. Tatrach często podstawy po stronie Tatr zachodnich są wyższe niż po stronie Tatr wysokich. Gdzieś czytałem opis tego zjawiska. Gdyby było choć jedno startowisko dla lotni pewno widziałbyś chmury pod sobą.
Pięknie widać takie różne podstawy i chmury pod lotniami na filmie Fernando z Dolomitów.
Jak swobodnie wybić się ponad wierzchołki chmur na nizinach bez fali takiej jak na filmie i bez wlotu w chmurę, nie wiem. Tak jak pisałem wcześniej, na nawietrznej, gdzieś w połowie wysokości chmury idzie wyczuć lekki żagiel. Choć nigdy będąc na nawietrznej u podstawy chmury nie chciało mnie w górę wyciągnąć.
Ja żeby mieć bliski kontakt z chmurą oszukuję i wykorzystuję napęd. Trochę warkotu ale za to widoki bezcenne. Wirujące, kłębiaste masy chmur wokół Ciebie, korytarze, tunele. Trzeba to zobaczyć z bliska, tak na wyciągnięcie ręki!
pozdr.
Piotr

Jankos napisał:

piotr6641 napisał: Na nawietrznej stronie chmury jest delikatny żagielek. Sprawdzone praktycznie.

no ok a jak sie wydrapać na tą nawiętrzną - i jeszcze bezpiecznie ?

Na pewno warto choćby raz się tam wybrać bo słowami faktycznie nie da się przekazać magii tych obrazów .

Napędowcy wiadomo bez oszukiwania, niestety "jazgot" aby się wznosić ale za to łatwo dostają się na te "tarasy" gdzie najładniejsze widoki.

Swobodne wchodzenie na dach chmury jest dość ambitne ale warto nabywać o tym wiedzę i próbować , najłatwiej i najszybciej jak myślę byłoby po prostu dać się tam wyholować(po znajomości) za moto z wyczepieniem w odpowiednim jak Piotr wskazał miejscu

Szybki zlocik dla relaksu:

-a szybowce scigajace sie w gorach (GP) pokonuja trojkat 300 km w dwie godziny !

=pasazer "na gape"! (0:50)

-a hamulce tarczowe czy bebnowe?

-raczej kijowe...