TEMAT: Pińczów 2014 Spotkanie przy termicznym..

To złudzenie optycznie

Chciałem zaktualizować wyniki w VEGA XC-CUP, ale nic nowego nie mogę
znaleźć na XContest. Czyżby nie było żadnych lotów nadających się do
wgrania?

Vega:

Czyżby nie było żadnych lotów nadających się do wgrania?

Myślę, że musimy się uzbroić w cierpliwość..
W każdym razie Piotrek i Romek zrobili w sobotę metę, czyli dolecieli do Krasocina - GRATULACJE !!!
=============================================================================


Na niedzielę ustawiono identyczną konkurencję, jak na sobotę, jedynie okno startowe miało być otwarte dopiero o 14:20,
8 bramek startowych, aż do 17:00.



Przyczyna... - co najmniej równie silny wiatr, jak w sobotę, plus jeszcze to:



Jakimś cudem przeszło "to" bokiem, więc wszyscy grzecznie na start, mimo że wiatr cały czas nie słabł.



Ale cierpliwie czekaliśmy...



I czekaliśmy...



I czekaliśmy...



Aż w końcu niektórzy się wkurzyli, sprzedali lotnię, kupili ponton i poszli pływać



konkurencję na ten dzień niestety odwołano...

Dopiero krótko przed zmrokiem były możliwe różne loty i obloty..

Mistrzowie po lataniu

W oczekiwaniu na warun



a to narybek

Patrze z oddali na fote 201 54 62 i dodam , ze

jedyny Ruslan modne gacie ma . Reszte niech ocenia Forumowiczki

Na pewno jeszcze kilka słów napiszę o moich wrażeniach z latania w Pińczowie w kolejnej edycji Spotkania przy termicznym kominie, dziś tak na szybko krótka relacja filmowa z pierwszego lotu Jacka na sztywniaku.
Mój "Synuś" spróbował i wygląda na to że mu się spodobało:)
Troszkę za szybko leciał, bo Exxtacy była wytrymowana pod "tatusia", poza tym burza była tuż tuż, wiec w sumie to bardzo dobrze:)
Po wylądowaniu był oczarowany własnościami lotnymi tego skrzydełka:)



Pozdrawiam
Tomek

A teraz moje wrażenia...
Spotkanie w Pińczowie przy termicznym kominie dał mi nowe doświadczenia ale przede wszystkim dał mi odwagę aby wreszcie wypuścić się w nieznane.
Zaplanowany task wpisałem do XCSOAR i jak każdy inny, jazda na drugi koniec pasa startowego.
Jako, że miałem problemy podczas holu za motolotnią (przeganiałem linę luzując ją) wystartowałem pierwszy.
Po udanym holu, krążąc pod wiatr, wario wydaje z siebie pikanie lecz kiedy odwracam się z wiatrem milczy albo co jeszcze gorzej, buczy sygnalizując opadanie.
Myślę sobie, coś ze mną nie tak. Robię jeszcze z trzy krążenia ale jest jeszcze gorzej. Odlatuję w inne miejsce ale znów to samo, a wysokość coraz niższa.
Czas podejść do lądowania.
Na szczęście (moje) reszta naszej ekipy, mniej więcej robi to samo co ja zbyt wcześnie lądując. Nici z taska.
Na szczęście Romek podpuszcza mnie na następny lot. Trochę przeciąga się moje przygotowanie do startu, gdy On jest już gotowy ale daje mi pierwszeństwo startu. Endrju wyciąga mnie w powietrze, prosto w komin, którego przy koncentracji w czasie holu jakoś nie czuje. Wreszcie jak słyszę komendę, że mam się wypiąć i zawracać do komina, dostaję olśnienia. Zawracam i szukam czego zgubiłem, jest. Słabiutki, zerka do 0.5m/s ale jest!
Cierpliwie krążę w między czasie obserwuję jak do góry holuje się Romek.
Podczas przygotowania do startu nie zauważyłem, że nie działa mi GPS. Zauważyłem to dopiero podczas krążenia ale skoncentrowany na słabym kominie i z poprzednich doświadczeń postanowiłem, że całą swoją uwagę poświęcę żeby znaleźć się wyżej. Wysokość około 1000 metrów, widzę Romka krążącego daleko na wschodzie, a tu ktoś się na mnie wydziera... Patrzę dookoła siebie i widzę "latającego inaczej". Zapomniałem, że Tomek wystartował na mosquito. Z tym, że na tej wysokości już nie bzyka tylko w pełni wykorzystuje siły natury. Latamy w tym samym kominie, który tak bardzo zniósł nas na zachód, że ja o powrocie do lotniska mogę zapomnieć. Mam już taką wysokość, że mogę wreszcie zająć się moim gps-em. Wreszcie odpalił.



Jesteśmy nad Jędrzejowem i wlatujemy w komin, który śmierdzi bardzo naturalnym nawozem ale dzięki niemu pokazuje mi się dolot do linii mety! Jestem na 2250 metrów i dotykając prawie podstawy gadam przez radio, że lecę do Krasocina!. W ogóle cały czas gadam przez te radio, czasami dziwnie mi znane osoby odpowiadają no ale śmiech to zdrowie Z oczu gubię Romka i Tomka. Brak z nimi kontaktu radiowego trochę mnie smuci ale co zrobić, podjąłem już decyzję, lecę! Jest to mój pierwszy taki przelot, że zupełnie zapominam o zaliczeniu cylindra nad Jędrzejowem.



Po drodze do Krasocina napotykam słabe noszenie wykorzystuję co tylko się da. Na metę docieram z zapasem trochę ponad 1000 metrów. Z góry widzę lotnisko ale szukam wspomnianego przez Bartka innego miejsca do lądowania. Jestem coraz niżej i nagle pode mną wyskakuje Atos Romka, który prosto kieruje się na płytę lotniska. Teraz głupio było by lądować w innym miejscu więc lecę za nim i ląduję jako drugi.





Okazuje się, że dobrze jest naśladować starszych!
Po wylądowaniu dostajemy od córki właściciela lotniska cały dzban zimnej lemoniady z pomarańczami. Po pewnym czasie dociera po nas Jacek, pakujemy lotnie na dach i jedziemy do "bazy".
Wieczorem spóźniony obiad, nocna kąpiel w Nidzie i biesiadowanie. Na prawdę, do szczęścia dużo nie trzeba!
Chciałem wszystkim podziękować za miłe spędzenie czasu i pomoc dzięki której mogłem sobie tak polecieć!!!
Pozdrawiam
Piotrek

Nie tylko Jacuś spróbował sztywniaka, również Robert po zerwaniu linki w swoim Discusie, skorzystał z propozycji oblatania nowego typu lotni.

Niestety kamera pod skrzydłem nie podołała a konkretnie bateria, dlatego tylko komórką uwieczniłem start i lądowanie Roberta:)

Robert podzielisz się swoimi wrażeniami z tego lotu?



Pozdrawiam
Tomek

Piotrek, wielkie gratulacje!!! Co tam ominięty cylinder, następnym razem będzie perfekt!
Tylko koniecznie załatwiaj urlop na długi weekend. Ja Ci mówię, że będzie warun i zalecisz jeszcze dalej..
I ciuchy też Ci zawiozę

Dla Romka oczywiście też gratulacje, ale Romek to już stary wyjadacz i dla Niego to "bułka z masłem".