TEMAT: Jeżów Sudecki - Mekka Polskiego Lotniarstwa

Zdzichu Majowiec wyraznie nie byl zadowolony z wymagan Fotografa ! W glebi widac zahangarowane lotnie na Gorze szybowcowej .



Foto Pilarek T.

.
Poniżej cytowane wspomnienia pochodzą ze strony
http://www.danielzagorski.republika.pl/aboutme/lotnie/lotniarstwo.htm

...Z wielkim sentymentem wspominamy miejsca w których przeżywaliśmy swoje pierwsze przygody lotniarskie. Przez wiele lat najczęściej odwiedzanym startowiskiem była góra szybowcowa w Jeżowie Sudeckim, będącym przedmieściem Jeleniej Góry. Na jej zboczach, głównie południowym i północnym rzadziej płaskim wschodnim i daleko położoną polanką umożliwiającą starty na zachód wielu z nas uczyło się latać. Loty, a właściwie zloty na dół z odwzorowaniem profilu zbocza trwały na ogół po kilkadziesiąt sekund, a były okupione trudem wnoszenia pod górę targanej wiatrem lotni. Deniwelacja wynosiła około 120 metrów. Na szczęści było na stoku źródełko przy którym wszyscy robili kilkusekundowy odpoczynek. Ale, aby się dostać do Jeżowa trzeba było stoczyć walkę z kolejarzami, żeby zabrali jako bagaż lotnię, która nijak się nie mieściła do wagonu potem jechać całą noc, a w Jeleniej tachać z dworca na górę często na własnym grzbiecie. A, jest to pakunek wyjątkowo niewygodny do noszenia na ramieniu, bo 4 albo 6 metrów długi i jakieś ze 35 kg ważący. Po tych przygodach z transportem lotni z Łodzi w rejony górzyste nasi nieocenieni racjonalizatorzy Kminowie i Pitoń wymyślili lotnię składaną, mieszczącą się na półce w wagonie o nazwie "kolejowa".

Czasami jeździliśmy, "wygodnie", upchani w czwórkę w Syrence z trzema lotniami na dachu i uprzężami oraz innymi szpejami w bagażniku i pod nogami. Brało się też "trzonki" sterownicy, które szły jak zapałki. Nocowaliśmy w hotelu lotniczym, "na półpiętrze", albo na górze w namiotach. W hotelu były jeszcze sprzęty z inicjałami Hitler Jugend. Na górze herbatę i zupki gotowało się na palniku benzynowym. A wszystkim dowodził Tatuś Kmin i Mirek Eppel. Czekało się na korzystny wiatr, a on grał z nami w ciuciu-babkę. Jak ustawiliśmy się na południe to zaczynała wiać północ i odwrotnie albo zachód, a często jeszcze padało i wracało się tym samym sposobem tylko w przeciwną stronę nie zrobiwszy ani jednego lotu. Najczęstszymi gośćmi w Jeżowie w tym okresie byli: Daniel Zagórski, który spotykał się tam ze swoimi przyjaciółmi z Wrocławia, braćmi Olbińskimi, Kminowie, Leszek Pitoń, Piotrek Pastusiak, Mirek i Jarek Epplowie, Marek Banasiak, Jarek Szczakowski, Zbyszek Molenda, Witek Tranda, a także czasem podstarzały już Zbyszek Czerwik ze swoją córką Dorotą. A spotykało się również na tej górze takie ówczesne sławy polskiego lotniarstwa jak: Paweł Wierzbowski czy Józek Korol. Oczy nam wychodziły na wierzch jak ci ostatni zlatywali z góry nie przypięci do lotni a tylko stojąc nogami na poprzeczce sterownicy.

Jednak apetyt rósł w miarę jedzenia. Kochany Jeżów już nam nie wystarczał ... zaczęto wyjeżdżać na tak poważną górę jak Żar.

Dalszy ciąg tych wspomnień w wątku o Żarze, czyli
TU



pozdrawiam
Agi

Edytowany przez: Agi, w: 2009/02/21 00:01

Oczy nam wychodziły na wierzch jak ci ostatni zlatywali z góry nie przypięci do lotni a tylko stojąc nogami na poprzeczce sterownicy.

...no mi też wylazły, jak to przeczytałam...



pozdrawiam
Agi

To nie jest takie trudne, kiedy lotnia jest dobrze wytrymowana i ma dźwigar na zewnątrz, aby można było się go trzymać. Trzymamy się wysoko za ramiona sterownicy... nie, nie będę uczył, bo jeszcze ktoś spróbuje i ...
Tamte lotnie były bardzo stabilne i nie tak czułe na przemieszczanie środka ciężkości, więc z małej górki i w laminarnym wietrze wystarczyło przemieszczać "pupę" na boki lub do przodu i była pełna kontrola.
Naturalnie problemem był brak uprzęży i gdyby noga spadła z poprzeczki, to wisisz tylko na rękach itd.
A jak masz kilka metrów do ziemi i zbocze, to i duże szanse na przeżycie.
Ale raz mnie wywiało w Jeżowie na ok. 200 m do góry i tak bez uprzęży sobie latałem ok. 20 minut, co należało do nie najmilej wspominanych lotów, chociaż wtedy adrenaliny nie było nigdy za dużo.
Ale czego to człowiek nie robił w życiu...?
W Reprezentacji Austrii na Lotniowych Mistrzostwach Świata w 1988r w Australii "robiłem" za tyrolczyka i niech ktoś powie, że z tymi czerwonymi podkolanówkami nie było mi do twarzy!?

Rozmawiałem z dr Maksymowiczem i kazał mi przekazać wszystkim lotniarzom serdeczne pozdrowienia!
Bardzo go ucieszyła wiadomość, że jednak lotniarstwo żyje i znowu rośnie w siłę.
I bardzo chętnie przyjedzie na każde zaplanowane spotkanie czy mityng.

Edytowany przez: vega, w: 2009/02/17 22:55

...niech ktoś powie, że z tymi czerwonymi podkolanówkami nie było mi do twarzy!?...

Ponieważ nikt nie powiedział, że nie było Ci w nich do twarzy, oznacza to, że było Ci w nich do twarzy.
Jest to zjawisko tzw. "wielokrotnej negacji" charakterystycznej dla j.polskiego! (Ale się wymądrzam! )

Rozmawiałem z dr Maksymowiczem i kazał mi przekazać wszystkim lotniarzom serdeczne pozdrowienia!

To naprawdę bardzo miłe...
Mam nadzieję, że rzeczywiście uda nam się kiedyś zorganizować jakieś lotniarskie spotkanie, na którym będzie mógł być...


pozdrawiam
Agi

Edytowany przez: Agi, w: 2009/02/21 00:21

Andrzej, pozwolisz, że również i do tego wątku przekopiuję te historyczne zdjęcia z Jeżowa?


.
Andrzej Binkowski napisał:

Witam !
LOTNIARSTWO w SUDETACH , początki to słynne 3 dniowe zgrupowanie ok 30 osób,które odbyło się w Jeżowie Sudeckim w pierwszej połowie lutego 1977.Zakwaterowanie "pełen wypas" w hotelu w Jeżowie Sudeckim. Organizatorem byl Jerzy Siatkowski , prowadzil wtedy modelarnię lotniczą w Górniczym Domu Kul... przez okres jesienny 1976 każdy czwartek zajęcia teoretyczne , ( dwa razy przyjechal Paweł Wierzbowski i Alfred Jankowski .) Oczywiście na zgrupowaniu w Jeżowie Sudeckim też byli , Pawel z rewelacyjną lotnią Sęp a Pan Alfred ze swoim Standartem. Do zajęć praktycznych dla nas (30 chłopa ) byl jeden Seugal kol. ze Swiebodzic. My poskakaliśmy i poślizgaliśmy się , lotnia przeżyła. I tak to sie zaczeło. Wiosną 1977 zaczeliśmy wspólne loty na lotni Swiebodzickiej , jesienią 1977 zdobyliśmy rury PA 7 i plany VEGI 106 . Wiosną 1978 Były zbudowane i gotowe do oblatania dwie lotnie VEGA 106 . pozdro Andrzej Binkowski www.aeromania.com.pl
kilka fotek z Jeżowa Sudeckiego 1977.

Pogoda jak to zimą. Transport lotni na start.
foto. A. Binkowski

Zajęcia lotne.
foto. A. Binkowski

Edytowany przez: Agi, w: 2009/02/21 00:17

[/quote]

Powyższa fotka przedstawia Pawła Wierzbowskiego przy testowaniu Swiebodzickiej ortalionowej lotni SEUGAL.
foto. A. Binkowski

Przygotowania do startu
foto. A. Binkowski

pozdrawiam
Agi

Edytowany przez: Agi, w: 2009/02/21 00:19

Patrzac na to fajowe sexi zdiecie Pawla w czerwonych podkolanowkach to sie zastanawiam czy " Chlopaki " Ciebie nie zaczepiali ??? Dzisiaj latajac w czerwonych adidasach na prawde trzeba uwazac jak sie czlowiek schyla montujac lotnie. A tak na prawde to czy jak Prawdziwy Tyrolczyk jodlowac potrafisz ??? Moze kiedys razem sprobujemy ja po Bawarsku a Ty po Tyrolsku ????

Edytowany przez: piotrolot, w: 2009/02/21 00:29

.
Poniżej link do filmu Pana Daniela Zagórskiego "Moje wielkie niskopienne latanie".
Był już kiedyś na naszej stronie (chodzi mi o film, ale miejmy nadzieję, że Pan Daniel Zagórski również ). Warto go jednak przypomnieć w tym wątku, gdyż zawiera sporo scen z Jeżowa Sudeckiego.

Link do YouTube

Link do Vimeo


pozdrawiam
Agi

Edytowany przez: Agi, w: 2009/02/24 20:40