TEMAT: Prędkość trymowa

czas nielotny to dla mnie czas przetrawiania różnych kwestii, np. aerodynamiki...

Jak wygląda kwestia prędkości trymowej na płaskim i na żaglu?
Rozumiem, ze prędkość trymowa z definicji to ustalona prędkość przy braku sterowania, czyli w przypadku lotni, ręce ze sterownicy. I jak to wygląda gdy w prędkościach powietrza jest składowa pionowa?
Bo mi tak wygląda, że te same odchylenia od sterownicy (co na płaskim) generują większe kąty natarcia. A sama trymowa, czyli po puszczeniu sterownicy, jest niższa?

pozdrawiam

Roland napisał: Problem bierze się ze złego punktu odniesienia. Człowiek, istota ziemska jest do tej ziemi tak przywiązana, że naturalnie bierze ją za punkt odniesienia wszelkich zjawisk fizycznych. Lot odbywa się jednak w masie powietrza i jeśli to powietrze jest dodatkowo w ruchu względem ziemi, to nie ma to żadnego znaczenia dla istoty lotu, no może z wyjątkiem sytuacji startu i lądowania.

No właśnie zacząłem się nad tym zastanawiać - i tak mi wyszło, że sterowanie w lotni odbywa się tak naprawdę względem ziemi tzn. pionu, bo tak działa grawitacja (dokładnie moment powstały na odległości ŚrParcia a ŚrCięż), natomiast kąt natarcia skrzydła jest względem kierunku ruchu powietrza - i ten kierunek się na żaglu zmienia.
Na razie nie tykam kwestii składowych prędkości powietrza na żaglu i płaskim.

Praktycznie: czy można na żaglu pod wiatr przeciągnąć lotnię lecąc "trymową" (bez impulsów na sterownicy), szczególnie jeśli jest ustawiona niska?

Jeśli zamienić "składowa pionowa" na "składowa pozioma", to otrzymasz znany problem "zakrętów z wiatrem i pod wiatr", który ma analogiczne rozwiązanie, czyli przy założeniu jednorodnej masy powietrza, oba zakręty niczym się od siebie nie różnią (z wyjątkiem innej trasy względem ziemi). Problem bierze się ze złego punktu odniesienia. Człowiek, istota ziemska jest do tej ziemi tak przywiązana, że naturalnie bierze ją za punkt odniesienia wszelkich zjawisk fizycznych. Lot odbywa się jednak w masie powietrza i jeśli to powietrze jest dodatkowo w ruchu względem ziemi, to nie ma to żadnego znaczenia dla istoty lotu, no może z wyjątkiem sytuacji startu i lądowania.

Co do tych zakrętów to bym się nie zgodził. Zastanów się jak zmienia się energia kinetyczna w locie pod wiatr i z wiatrem. Energię kinetyczną liczymy względem ziemi wobec tego ulega ona dużym zmianom w zależności od tego czy lecimy z wiatrem czy pod wiatr. Jeżeli lecimy pod wiatr to nasza energia kinetyczna jest mniejsza niż podczas lotu z wiatrem. Wobec tego w czasie zakrętu z wiatrem zyskujemy energie kinetyczną co musi skutkować utratą energii potencjalnej, czyli wysokości. Przy zakręcie pod wiatr odwrotnie. Tracimy energię kinetyczną, a zyskujemy energię potencjalną. Wyraźnie to widać na wariometrze podczas krążenia przy silnym wierze. Dlatego nie należy ulegać złudzeniu, że mamy silniejsze noszenie przy wychodzeniu pod wiatr. To tylko zamiana energii

pozdrawiam

Ja mam jeszcze pytanie dodatkowo uzupełniające. Czy lotnie mają tendencję do automatycznego utrzymywania prędkości trymowej ? czyli czy pochylają dziób gdy zwalniają a unoszą go gdy przyśpieszają ?

Moje wnioski nie są błędne.Przeczytałem wypowiedzi które podesłałeś. Niestety ich autorzy nie opierają się na żadnych przesłankach naukowych a jedynie na intuicji i pospolicie popełnianych błędach w określaniu układu odniesienia. Nie możesz rozpatrywać ruchu lotni w oderwaniu od ziemi, ponieważ to ziemia i jej siła grawitacji jest siłą napędową lotni.Gdyby nie grawitacja, to nie byłoby ruchu lotni. Wobec tego układem odniesienia musi być ziemia.

Nie zaprzeczam, że można zauważyć pewne różnice w zakręcaniu z wiatrem i pod wiatr, ale są one związane z zagadnieniami dynamicznymi i ze zmienną prędkością wiatru na różnych wysokościach, popularnie nazywaną gradientem wiatru.

Gradient wiatru jest to wzrost prędkości wiatru(lub spadek) wraz z wysokością, więc nie rozumiem jaki wpływ mógłby mieć na krążenie, które odbywa się w zasadzie na podobnej wysokości podczas jednego okrążenia. Pojęcie gradientu pochodzi z matematyki i definiuje zmiany w polu wektorowym. W tym wypadku zmiany w wektorze prędkości wiatru.
Zagadnienia fizyczne lotnictwie są dosyć skomplikowane i w zasadzie nie zawsze jest potrzeba ich roztrząsania. Można latać dobrze nie mając tej wiedzy. Jeżeli jednak próbujemy komuś coś tłumaczyć na forum publicznym to apeluję o gruntowne przemyślenie tematu, bo czyta to duża liczba osób. Można w ten sposób wprowadzić ludzi w błąd oraz dać wyraz swojej niewiedzy.
Nie mam zamiaru tutaj nikomu "dowalać". Zauważyłem tylko tendencję na tym forum do szybkiego udzielania odpowiedzi na różne tematy. Szybko nie zawsze znaczy dobrze.
Pozdrawiam
Grzesiek

Co do energi całkowitej to sensownym wydaje się rozpatrywanie jej względem ziemi Ec=Ep+Ek gdzie Ep to energia potencjalna wynikająca z wysokości nad ziemią przecież tak samo jak Ek wynikaz prędkości względem ziemi. Można oczywiście rozpatrywać te energię względem lecącego obok bociana tylko po co?

Uważam jednak żeby odpowiedzieć na pytanie zadane przez Andrello i Moje należało by przeprowadzić analizę wektorów sił(lub posłużyć się po prostu swoim lotniczym doświadczeniem), te związane są nie z ziemią a z opływającym lotnie powietrzem. Jedynym wektorem związanym z ziemią będzie tu grawitacja.

pozdrawiam