TEMAT: Prędkość trymowa

Porysowałem sobie wektory.
Różne kąty natarcia przy noszeniu i bez noszenia

O żesz ku...., jakie to latanie skomplikowane. Całe szczęście, że rzeczywistość jest prosta. Wektory, kółka, cykloidy, ło matko...
Dla zasady chłopcy słuchajcie Bravo-Delty, to zaoszczędzi wam wielu niemądrych ruchów i dziwacznych stanów lotu. Naprawdę!
Kto posłucha chłopaków co latają i zaufa ich praktycznej wiedzy, popartej teorią, ten dobrze zrobi.

(Oczywiście ku....=kurcze)

Święta prawda ! ale na razie nie latam więc chociaż wektory sobie porysuję ..po namyśle przypomniałem sobie że przecież parę razy zleciałem ze schodów.. nie jestem pewien czy to się liczy

Roland !
Możesz już przestać "grzać procesor". Masz rację co do układu odniesienia w którym rozpatrujemy ruch lotni. Powinno to być powietrze niezależnie od tego z jaka prędkością porusza się względem ziemi. Gdybyśmy przyjęli jako układ odniesienia ziemię to przy wietrze 10 m/s różnice w wysokości podczas jednego okrążenia wyniosłyby 20 m a tak przecież nie jest. Oczywiście przyjąłem błędne założenie.
Odszczekuję :hau hau
Ale chętnie przeczytam co napiszesz i inni pewnie też. Tylko proszę bez żadnych tam potrójnych całek itp

pozdrawiam

Lot dynamiczny to coś niesamowitego, od dawna zastanawiam się czy to możliwe do zrealizowania w jakimkolwiek szybownictwie. Oznaczało by to małą rewolucję, poniewaz przy takim sposobie szybowania nie potrzebujemy żadnych prądów wznoszących do utrzymywania się w powietrzu, wystarczy stały wiatr wiejący poziomo. Większość Polski mamy równinną więc miałoby to ogromne znaczenie.

Tu od razu pytanie do praktykujących lotniarzy: Jak szybko można obrócić lotnię z lotu pod wiatr w górę (mała prędkość lotni) do lotu z wiatrem w dół (duża prędkość lotni) i odwrotnie.

pozdrawiam

Uważam że zmienna prędkość wiatru w różnych obszarach nie jest konieczna. Albatrosy wykorzystują także i to zjawisko ale to nie wszystko. Mając energię kinetyczną i lecąc pod wiatr w górę jesteśmy w stanie zamienić ją na energię potencjalną + część energii wiejącego wiatru(przy tym manewrze ciągle zwalniamy więc nie można czerpać w niekończoność trzeba się w odpowiednim momencie odwrócić), lecąc z wiatrem w dół możemy zamienić energię potencjalną na kinetyczną + część energii wiejącego wiatru. Pytanie tylko czy te plusy są w stanie pokryć straty przy manewrowaniu.
Mam na ten temat opracowanie zassane z internetu niestety w języku angielskim jeśli by kogoś interesowało udostępnię.

@Roland: cień fali to jest zawietrzna, a fale czasem mają 20m

tomberry napisał: Porysowałem sobie wektory.
Różne kąty natarcia przy noszeniu i bez noszenia

co po prostu przekłada się na większe kąty natarcia pod wiatr w powietrzu wznoszącym przy tym samym położeniu sterownicy

Bravo-Delta napisał: Możesz już przestać "grzać procesor". Masz rację co do układu odniesienia w którym rozpatrujemy ruch lotni. Powinno to być powietrze niezależnie od tego z jaka prędkością porusza się względem ziemi.

Najprościej sprawdzić przez odzyskanie energii z wiatrem i pod wiatr z tej samej prędkości (prędkość, czyli prędkość wzgl. powietrza) i opadania w powietrzu.
Na moje odczucie lotnia wzniesie się wyżej lecąc z wiatrem.

tomberry napisał: Tu od razu pytanie do praktykujących lotniarzy: Jak szybko można obrócić lotnię z lotu pod wiatr w górę (mała prędkość lotni) do lotu z wiatrem w dół (duża prędkość lotni) i odwrotnie.

jak się nie spodziewasz to 0,5sek

tomberry napisał: Mam na ten temat opracowanie zassane z internetu niestety w języku angielskim jeśli by kogoś interesowało udostępnię.

wrzuć linka, albo jako załącznik

Opracowanie dość szerokie, istota sprawy w tekście i obrazkach na stronie 11,12,13